Digitalisering is steeds vaker onderdeel van het primaire zorgproces. Digitale toepassingen zoals thuismonitoring, het scannen van röntgenfoto’s en digitaal contact via beeldbellen, mail of app worden de gewoonste zaak van de wereld. Ook artificiële intelligentie (AI) en zelflerende systemen worden steeds vaker ingezet in de zorg.
Hoe handig nieuwe innovaties in de zorg ook zijn, ze roepen vaak ook ethische vragen op en hebben impact op de cliënt en hun naasten én op zorgverleners en de organisatie van hun werk. Hoe verhoudt techniek zich tot warme en persoonlijke zorg? Is de privacy en autonomie van cliënten nog wel geborgd als er apps worden ingezet? Hoe houden we controle over zelflerende processen als we algoritmes inzetten? En wat betekenen die innovaties voor de kwaliteit van zorg en voor het werkplezier van de mensen die er werken?
Het gebruiken van nieuwe technologie doet wat met de zorg, de organisatie en de mensen. Daarom is het belangrijk dat gezamenlijk op een goede (ethische) manier vorm te geven. Een gestructureerde dialoog kan daarbij helpen. Met dit doel is de aanpak begeleidingsethiek ontworpen. Bij de aanpak gaat het niet om oordelen over de technologie, maar om het ethische begeleiden van de technologische toepassing, de organisatie en de mensen. Daarmee sluit de aanpak aan op de dynamiek van innovatie: technisch èn sociaal.
De aanpak is ontworpen en getest in samenwerking met zorginstellingen, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, patiënten en de Patiëntenfederatie Nederland en innovatiepartijen in de zorg. De Aanpak Begeleidingsethiek is toegepast in ruim 20 cases in verschillende branches in de zorgsector.
